Recenzja #202 Massive Attack – „Blue Lines” (1991)

Data wydania:8 kwietnia 1991
Produkcja: Massive Attack, Jonny Dollar
Gatunek: Trip hop, soul, hip hop

Massive Attack to brytyjska grupa multiinstrumentalistów. Trzon zespołu stanowią producenci i DJe Robert „3D” Del Naja, Grant „Daddy G” Marshall, Andrew „Mushroom” Vowels i Adrian „Tricky” Thraws, ale współpracują oni z różnymi wokalistami wywodzącymi się z wielokulturowych środowisk. Dokładnie 30 lat temu ukazał się ich debiutancki album „Blue Lines”, który po kilku latach zyskał miano pierwszego albumu trip hopowego. Można stwierdzić, że słuchając go obcuje się z czymś wcześniej niespotykanym.

Historia piosenki #71 Crystal Waters – „Gypsy Woman (She’s Homeless)” (1991)

Data wydania: 3 kwietnia 1991
Autorzy: Neal Conway, Crystal Waters, Nathaniel S. Hardy Jr
Produkcja: The Basement Boys
Album: „Surprise”
Gatunek: Garage house

Właśnie mija 30 lat od ukazania się jednego z największych klasyków garage house’u. Chociaż „Gypsy Woman” ma w sobie ten najtisowy klimat, który wyciąga na parkiet, to sama piosenka porusza dość poważny problem społeczny, a wykonująca go Crystal Waters nie uważa samej siebie za gwiazdę muzyki klubowej.

Recenzja #201 Black Honey – „Written & Directed” (2021)

Data wydania: 19 marca 2021
Produkcja: Dimitri Tikovoï
Gatunek: Indie rock

Black Honey to jeden z współczesnych rockowych bandów, który od lat znajduje się na moim celowniku.  Brytyjska grupa specjalizuje się w garażowym brzmieniu i przeplata je z retro brzmieniem lat 60. i 70. (to po części zasługa obdarzonej dziewczęcym głosem Izzy Phillips) oraz podsyca klimatami starych filmów. Właśnie stąd się wziął tytuł ich najnowszego studyjnego wydawnictwa. Większość kompozycji z „Written & Directed” powstała podczas trasy koncertowej w zamierzchłych czasach, kiedy takie zjawiska się odbywały. Pandemia pozwoliła grupie doszlifować kawałki, których nie jest ich dużo – na albumie znalazło się 10 piosenek, z czego najdłuższa trwa trzy i pół minuty. Jak prezentuje się taki półgodzinny seans?

Recenzja #200 Weyes Blood – „Titanic Rising” (2019)

Data wydania: 5 kwietnia 2019
Produkcja: Jonathan Rado, Natalie Mering
Gatunek: Barokowy pop

Urodzona w słonecznej Kalifornii Natalie Mering zaczęła swoją przygodę z muzyką jako nastolatka pisząc pierwsze piosenki w wieku 15 lat. Próbowała swoich sił w undergroundowych zespołach rockowych, które porzuciła na rzecz solowej kariery. Jej czwarte solowe wydawnictwo zachwyciło krytyków i słuchaczy – znalazło się w czołówce wielu rankingów najlepszych albumów roku 2019. Ja również wspomniałam o nim w swoim krótkim zestawieniu, a z upływem czasu wracam do niego z coraz większym entuzjazmem i dlatego postanowiłam poświęcić mu 200. (!) recenzję na blogu.